Mmm ik voel me vervuld over de dansdag over liefdesrelaties van gisteren.
Ik heb een volle agenda en spring straks op de trein om vanmiddag in Utrecht als trainingsacteur te werken, en ik voel ook de ruimte om nog even een stukje te schrijven.
Heb net ontbeten met mijn twee grote kids en samen nog wat omgescharreld in ons huis, terwijl ik ook wist dat er een lijstje to-do's voor m'n werk is. Maar ik ging pas naar de to-do's op het moment dat zij weg gingen om hun dingen te doen.
Prioriteiten
Wat me steeds duidelijker wordt, is dat je je momenten 'moet' pakken. Prioriteiten stellen. En beseffen dat 'werk' bepaald niet altijd de prioriteit heeft.
Het leven is rijk en vol en tegelijkertijd vliegt de tijd. (M'n kinderen wonen nu nog bij mij, op een gegeven moment zullen ze toch echt gaan uitvliegen. Genieten van wat er nu is)
Ik hoorde dat er laatst aan de Dali Lama werd gevraagd of hij niet overspannen werd van alle mensen over de hele wereld die hij tegenkomt voor z'n werk.
Zijn antwoord was dat hij de volle aandacht geeft aan de persoon met wie hij op dat moment is.
Mijn eerste gedachte was wel: 'Ja, makkelijk gezegd als je geen kinderen en een partner hebt en een heel team om je heen', maar hij heeft uiteraard wel een punt.
Aandacht. Onverdeelde aandacht. En niet ondertussen bezig zijn met wat er allemaal nog meer moet en de zorgen die je hebt.
Heerlijk om dit in biodanza met elkaar te oefenen en natuurlijk ook toe te passen in onze dagelijkse praktijk.
En je zult zien: het resultaat is een kralen-ketting van mooie momenten met jezelf en met je omgeving (geliefden, mensen in het algemeen, je werk, de natuur)
Vanavond weer de wekelijkse maandagavondgroep. Ik ben een bofkont.
